وی اضافه کرد: با رصد وضع عرضه، تقاضا، مصرف و تولید پلی پروپیلن در بازار دو کشور ترکیه و عربستان متوجه می‌شویم که میزان تقاضا با مصرف پلی پروپیلن در ترکیه، نزدیک به ۳ برابر ایران و میزان عرضه یا تولید پلی پروپیلن در عربستان بیش از ۴ برابر ایران است.

قنبرپور گفت: این موضوع نشان می‌دهد که تا چه حد بازار پلی پروپیلن در ایران قابلیت گسترش دارد و تا چه میزان نیازمند سرمایه گذاری بلند مدت برای توسعه‌ی پتروشیمی ها، برای تولید این محصول هستیم.

عضو هیئت مدیره انجمن ملی پلیمر با اشاره به آمار معاملات بورس کالا، گفت: به عنوان مثال در سال ۱۴۰۰ میزان عرضه‌ی پلی پروپیلن حدود ۱ میلیون تن و در سال ۱۴۰۱ حدود ۹۴۰ هزار تن بود و با توجه به کاهش تولید پلی پروپیلن در سال ۱۴۰۲ بعید است که این عدد به بیش از ۸۰۰ هزار تن برسد.

وی افزود: با توجه به کاهش عرضه پلی پروپیلن در سال‌های گذشته، تعداد شرکت‌های تاسیس شده به عنوان مصرف کننده این نوع محصول، از ابتدای سال ۱۴۰۱ تا امروز، نزدیک به ۳۰ درصد افزایش داشته است.

قنبرپور گفت: در ۶ ماهه نخست امسال، میانگین رقابت ۶۰ درصدی را در پلی پروپیلن نساجی و شیمیایی تجربه کردیم و آنطور که مشخص است چنین رقابت و افزایش قیمتی برای تولیدکننده، قدرت رقابت پذیری مان را در بازار‌های منطقه‌ای به شدت کاهش می‌دهد.

وی در پایان افزود: در صورت همکاری وزارت خانه‌های ذی ربط همچون وزارت نفت، اگر خوراک پتروشیمی‌ها در این حوزه افزایش پیدا کند در کوتاه مدت شاهد افزایش تولید پلی پروپیلن هستیم و از التهاب این بازار کاسته می‌شود.