محصولات تولیدی پتروشیمی در اکثر واحدها از قبیل صنایع شیمیایی، برق، الکترونیک، نساجی، پزشکی، خودروسازی، لوازم خانگی، غذایی و… مورد استفاده است. به گواه آمار، در شرایط تحریمی حال حاضر، این صنعت جزو صنایع ارزآور کشور و تقریبا در رتبه اول قرار دارد. البته همواره از خام‌فروشی یا تولیدات ناقص این صنعت انتقاد بوده اما جایگاه ویژه آن در اقتصاد کنونی کشور غیرقابل انکار است.
سالانه ۵۰ میلیون تن محصولات پتروشیمی توسط شرکت های فعال داخلی در کشور تولید می‌شود. براساس آخرین آمار ۳۰ میلیون تن به ارزش ۱۵ میلیارد دلار از این محصولات به کشورهای مختلف به‌ویژه چین صادر می‌شود که بیشترین ارزآوری را شامل می‌شود.
با وجود ارز آوری و تأمین مواد اولیه مورد نیاز صنایع مختلف کشور، پتروشیمی‌ها همیشه مورد بی مهری قرار گرفته‌اند؛ خوراک گاز آنها قطع می‌شود، ارز صادراتی آنها به نرخ دولتی حراج می‌شود، برای محصولات آنها نرخ غیر منصفانه تأمین می‌شود و …
امروز هسته نقدینگی مذاب است و افراد سراسیمه به دنبال تأمین مأمنی برای پس انداز خود می‌گردند، وزیر نفت از طرح‌هایی برای جذب نقدینگی در صنایع پتروشیمی می‌گوید، محصولات پتروشیمی برای نیاز داخلی کمیاب است، و … اما همچنان سیاست‌های غلط دولت در مورد پتروشیمی‌ها اصلاح نمی‌شود و به اصول بازار آزاد همچنان بی توجهی می‌شود.
آیا تا دیر نشده این گاو شیرده را در خواهند یافت یا سرش را خواهند برید؟ باید منتظر ماند.