به گزارش خبرگزاری پتروشیمی‌ ایران (ایپنا)، بررسی صورت‌های مالی فصلی چهار سال اخیر پارسان تصویر روشنی از این افت تدریجی به دست می‌دهد؛ شرکتی که در سال‌های ۱۴۰۱، ۱۴۰۲ و ۱۴۰۳ به ترتیب موفق شد درآمدهایی معادل ۲۳، ۳۱ و ۳۱ همت ثبت کند، حالا در ۹ ماهه امسال تنها ۶.۶ همت درآمد داشته است! این عدد وقتی نگران‌کننده‌تر می‌شود که بدانیم در مدت مشابه سال گذشته درآمد شرکت ۱۳.۹ همت و در سال قبل‌تر ۱۸.۸ همت بوده است؛ یعنی سقوط آزاد ۵۳ درصدی نسبت به سال گذشته و ۶۴ درصدی نسبت به دو سال قبل!

البته مدیران پارسان طبق معمول، دلیل این افت شدید را به «عدم برگزاری مجامع شرکت‌های زیرمجموعه به‌دلیل جنگ» نسبت می‌دهند و مدعی‌اند که سود برخی از شرکت‌ها هنوز در صورت‌های مالی شناسایی نشده است. اما تجربه بازار و شواهد موجود می‌گوید واقعیت چیز دیگری است،سودهایی که روزی پارسان را به ستاره تابناک گروه غدیر تبدیل کرده بود، حالا زیر سایه‌ی رکود عمیق صنعت و سیاست‌های فرسایشی مدیریتی، رنگ باخته است.

برگزاری زودهنگام مجمع «پتروشیمی پردیس» برای تقسیم سود انباشته را هم بسیاری از ناظران نه به‌عنوان یک تصمیم اقتصادی هوشمند، بلکه تلاشی برای دوپینگ مالی پارسان تعبیر می‌کنند؛ شاید بتوان با این مُسکن موقتی، چهره‌ی افسرده‌ی صورت‌های مالی را کمی آرایش کرد.

اما حقیقت ساده است،
به‌نظر می‌رسد «پارسانِ امروز»، دیگر آن «ماشین سودسازی» چند سال پیش نیست؛ هلدینگی است که در ظاهر ایستاده، اما از درون فرسوده و خسته است.