۱- وقتی در بورس کالا رقابت شکل گرفته و محدودیت خاصی بر روی آن اعمال نمی شود عملا قیمت پایه، اهمیت زیادی نداشته و نهایتا قیمت میانگین موزون پایانی بر اساس عرضه و تقاضای محصولات تعیین می شود که تابع نرخ ارز بازار آزاد است.

۲- در صورتی که در فرمول محاسبه نرخ خوراک پتروشیمی ها از نرخ ثابت ۲۸.۵ هزار تومانی استفاده و از این طرف در سمت فروش به صورت رقابتی عرضه شود عملا این موضوع به سود شرکت های پتروشیمی تمام خواهد شد.

۳- در صورت عدم اجازه به رقابت بالا بر روی نرخ های پایه و ابطال معاملات با توجه به اختلاف قیمت و رانت ایجاد شده در مقایسه با بازار آزاد می توان  شاهد تشکیل صف های خرید سنگین برای نهاده ها در بورس کالا بود و این موضوع منجر به بر هم خوردن زنجیره تامین و مشکلات عدیده در بخش تولید خواهد شد که احتمال اعمال محدودیت و دستکاری را پایین می آورد.

۴- مادامی که نرخ تسعیر ارز برای رفع تعهد ارزی صادرکنندگان بر مبنای نرخ کشف شده اتاق مبادله ارزی باشد نگرانی از بابت تغییر نرخ ارز قیمت پایه بورس کالا وجود ندارد.

۵- نکته آخر هم عدم امکان تداوم سیاست های دستوری این چنینی برای مدت زمان طولانی است که بار ها رخ داده است.