به گزارش خبرگزاری پتروشیمی ایران(ایپنا)، در صنعت نفت و پتروشیمی، کم نیستند چهره‌های درخشانی که این صنعت را دستخوش تغییرات اساسی کردند و نام خود را برای همیشه در تاریخ به ثبت رساندند؛ انسان‌های خودساخته‌ای که تنها با تکیه بر علم، خلاقیت و تلاش خود، برای صنعت این خاک زحمت کشیدند تا از خود ردپایی برجای بگذارند که چراغ راه آیندگان باشد؛ یکی از این افراد مرحوم مهندس ابوالفضل حسن بیگی است که از او با عنوان سردار توسعه پتروشیمی ایران نام می‌برند.

حسن بیگی به راستی وطن پرست بود و این را در جای جای زندگی او می‌بینیم، همانگونه که در دوران جنگ تحمیلی فرمانده قرارگاه مهندسی رزمی حمزه سید الشهداء از جهاد سازندگی ۸ استان کشور (متشکل از ۹ گردان) بوده‌است و در همین دوران مجروح می‌شود.

مدیرعاملی فارابی و ایران نپتون در سال ۶۰ از جمله مهمترین فعالیت‌های او بود. مرحوم حسن بیگی همچنین کارهای عظیمی در پتروشیمی اراک انجام داد و پس از به ثمر رساندن آخرین واحد در اراک، به پتروشیمی جم ورود کرد و در سال۸۰ مدیرعامل این پتروشیمی شد و با همت و درایت خود پتروشیمی عظیم جم را به بهره برداری رساند و تا سال ۱۳۸۹ در پیشبرد و اعتلای و ارتقای برند این پتروشیمی از هیچ کوششی دریغ نکرد؛ تمام کسانی که دور یا نزدیک با او همکاری داشته‌اند شاهد این تلاش بوده‌اند.

حسن بیگی سپس مدیر عاملی پتروشیمی مرجان را، در شرایطی سخت و بحرانی بر عهده گرفت و آن را به جایی رساند که امروز در حال تولید است. او در عین حال که مدیر عامل پتروشیمی مرجان بود، به عضویت هیأت مدیره پتروشیمی ایلام نیز درآمد و با همت فراوان و تلاش‌های شبانه روزی، نقش اساسی در راه اندازی واحد پلی اتیلن سنگین را در این مجموعه ایفا کرد. همچنین آغاز عملیات اجرایی واحد الفین ایلام نیز مرهون و مدیون این شخصیت ارزشمند و خستگی ناپذیر است.

اما این‌ها تنها بخشی از فعالیت‌های او بودند. حسن بیگی با عضویت در هیأت مدیره دهلران، نقش بزرگی در این مجموعه داشت و توانست چندین پروژه را فعال کند.

این‌ها تنها بخشی از فعالیت‌های مرحوم حسن بیگی بودند. او در طول سالیان زندگی، از خدمت به وطن و مردم خود دست نکشید و همواره در تلاش برای پیشبرد اهدافی بود که به سرافرازی ایران بینجامد.

بیراه نیست که او را سردار جبهه‌ی جهاد و سازندگی می‌نامند چرا که با فعالیت‌های او، مشاغل فراوانی ایجاد شد و تولید ناخالص ملی افزایش پیدا کرد؛ کاری که از کمتر مدیری در این سال‌ها دیده‌ایم و شاید بتوان گفت او یک تنه کار چندین مدیر را پیش برد و با عشق، به وطن و مردم خود خدمت کرد.

او از جرگه‌ی انسان‌هایی بود که در این زمانه به کیمیا می‌مانند؛ کسانی که به راستی و درستی مدیریت می‌کنند و با دست‌های پاک به دیار باقی می‌شتابند و هرآنچه از آنان باقی می‌ماند، خوبی و درستی است.