به گزارش خبرگزاری ایپنا،  ایران به عنوان بزرگترین دارنده منابع هیدروکربوری دنیا، ظرفیت بالقوه بالایی برای رونق و جهش تولید در صنعت نفت کشور دارد، به شرط اینکه این منابع نفت و گاز و میعانات گازی به جای صادرات به شکل خام، در واحدهایپتروپالایشی و پتروشیمی‌ها و صنایع تکمیلی (پایین‌دستی پتروشیمی) تزریق شده و مسیر خود تا انتهای زنجیره ارزش را طی کند.

به طور کلی هر چه از خام‌فروشی منابع هیدروکربوری به سمت احداث پتروپالایشگاه‌ها و «پتروشیمی‌ها» و سپس توسعه صنایع تکمیلی حرکت کنیم، میزان ایجاد ارزش افزوده و اشتغال‌زایی و تحریم‌گریزی به ازای هر گامی که برداشته می‌شود به طور قابل ملاحظه‌ای افزایش می‌یابد به گونه‌ای که حتی ارزش افزوده و «اشتغالزایی» و تحریم‌گریزی صنایع تکمیلی بسیار بیشتر از پتروشیمی‌هاست (تصویر ۱).

رهبر معظم انقلاب سال ۱۴۰۱ را به نام «تولید؛ دانش‌بنیان، اشتغال‌آفرین» نامگذاری کردند تا بدین صورت خط‌دهی کلی دستگاه اجرایی کشور برای بار دیگر با موضوعات اقتصادی و با تمرکز بر حمایت از تولید داخلی اشتغال‌آفرین تعیین شود. بدین ترتیب اشتغالزایی با توسعه زنجیره ارزش در صنعت پتروشیمی باید یکی از اولویت‌های وزارت نفت باشد.