به گزارش خبرگزاری پتروشیمی ایران(ایپنا)؛ یکی از بحث‌های داغ این روز‌های بازار بورس انرژی، بحث پتروشیمی‌های کاغذی است؛ و بسیاری از کارشناسان با اعلام احتمال بعید ساخت اکثر این طرح‌های پتروشیمی حاضر در فرابورس و رشد بی دلیل سهام این گروه خواهان توقف نماد معاملاتی آن‌ها شده‌اند.

از سویی دیگر، عدم توازن سهام برخی از شرکت‌های پتروشیمی که بنا بر تصمیمات غلطی مبنی بر احداث خط لوله اتیلن غرب اخذ شد نیز باعث رویش طرح‌های پتروشیمی‌ای شد که به هزار و یک دلیل تخصصی امکان بهره‌برداری از آن‌ها و استفاده اقتصادی شان زیر ۲۰ درصد است، داستان، اما جایی ترسناک‌تر می‌شود که همین طرح‌ها وارد بازار بورسی می‌شوند که در آن شفاف‌سازی و اعتماد سازی حرف اول را می‌زند.

هر چند بحث تامین مالی این پروژه‌ها از طریق فرابورس با فروش سهام این پتروشیمی‌ها ایده کاربردی و جذابی است، اما هر چه بیشتر میگذرد کمتر خبری از به بار نشستن این طرح‌ها و احداث این مجتمع‌ها به گوش می‌رسید.

گفته میشود این طرح‌ها به دلیل عدم توان تامین خوراک، عدم وجود خط لوله انتقال خوراک، عدم توان تامین آب مورد نیاز مجتمع، عدم وجود بازار مصرف محصولات در جوار مجتمع و در کل مکان یابی نامناسب بلاتکلیف مانده اند، اما این که چرا سهام آن‌ها به صورت شرکت شبه کاغذی در بازار سهام خرید و فروش می‌شود خود جای سوال دارد. از سویی دیگر بسیاری از موافقان این طرح‌ها و عرضه آن‌ها در بورس میگویند این طرح‌ها شاید با کمی تاخیر آن هم به دلیل مشکلات ناشی از تحریم ها، اما بالاخره افتتاح خواهند شد و هم این که بازار بورس را گرم کرده اند خود یک نکته مثبت است، و تاکنون هم رشد‌های خیره‌کننده‌ای داشته اند.