آرمان در یادداشتی به قلم هادی حق‌شناس اقتصاددان،‌نوشته است: مهم‌ترین ایرادی که اقتصاد ایران دارد، به معنی واقعی خام‌فروشی است که هم در معادن ایران و هم در نفت و گاز وجود دارد. طبیعتا اگر نفت تبدیل به فرآورده شود، دو اتفاق می‌افتد؛ یکی ارزش افزوده و مهم‌تر از ارزش افزوده، اشتغال است که در داخل می‌ماند.

به گزارش خبرگزاری پتروشیمی ایران(ایپنا)؛همین موضوع در خصوص گاز هم مصداق دارد. ما اگر گاز را خام بفروشیم مفهومش این است که ارزش افزوده به خارج ایران منتقل شده و اشتغال هم برای خارج ایجاد کرده‌ایم. ولی اگر گاز به مواد پتروشیمی تبدیل شود، هم عمران و آبادانی شهرهای ساحلی را به‌دنبال دارد و هم اشتغال و ارزش افزوده به همراه خواهد داشت. نظر به اینکه در مجموع نفت و گاز ایران رتبه اول ذخایر جهان را داراست و هم در معادن جزو ۱۰ کشور اول جهان هستیم، طبیعتا تبدیل این منابع به محصول نهایی ضمن اینکه ارزش اقتصادی فراوانی برای کشور دارد و یک استقلال اقتصادی به دنبال دارد، در دل خود، وابستگی کشورهای دیگر به ایران را نیز در پی خواهد داشت.

اینکه امروز برخی از کشورهای همسایه از تحریم‌های آمریکا معاف شده‌اند، یک نکته مهم این است که یک وابستگی اقتصادی مختصری برایشان ایجاد شده و در یک مقیاس بزرگ‌تر چین است که برخی از تحریم‌های آمریکا را به خاطر منافع اقتصادی بزرگی که بین چین و آمریکا وجود دارد، تحمل می‌کند. اینکه ترکیه یک چالش سیاسی به خاطر سرنگونی هواپیمای نظامی روسیه با روسیه پیدا می‌کند اما بلافاصله نسبت به حل آن اقدام می‌کند، به‌خاطر منافع مشترکی است که با این کشور دارد. ترک‌ها نیاز به گردشگر روسیه دارند و روس‌ها نیاز به صادرات محصولات کشاورزی ترکیه دارند. یا در ترکیه که اخیرا مسجد ایاصوفیه به رغم مخالفت اروپایی‌ها به خاطر سابقه کلیسا توسط رئیس‌جمهور این کشور مجددا به عنوان مسجد معرفی و مورد استفاده قرار گرفت و اروپایی‌ها عکس‌العملی نشان ندادند به خاطر منافع مشترکی است که بین ترکیه و کشورهای اروپایی وجود دارد.

مثال‌ها از این جهت عنوان شد که ما یک مزیت نسبی به نام گاز داریم که دومین ذخایر محسوب می‌شود و عمدتا دست‌نخورده است و حالا اگر بتوانیم این ذخایر را به محصول نهایی تبدیل کنیم که دنیا به آن نیاز دارد و چنانچه بتوانیم موفقیت در ایجاد واحدهای پتروشیمی مشارکت‌های خارجی را داشته باشیم که بیشتر منافع مشترک ایجاد شود، ضمن اینکه منافع اقتصادی کشور و اشتغال تضمین می‌شود و عمران و آبادانی در سواحل ایجاد می‌شود، در کنارش، دنیا را وابسته به محصولات خود کرده‌ایم. سواحل مکران در کنار دریای عمان به معنی واقعی برای سرمایه‌گذاری صنعت پتروشیمی و صادرات آن به دنیا بکر است و دنیا را به محصولات پتروشیمی ایران وابسته می‌کند و اگر چنین شود، منافع کشور تضمین خواهد شد.