از رفت و آمد بی خبر و در سکوت  وزیران و معاونین کشوری گرفته تا مقامات استانی که هر از چند گاهی مهمان جلسات شورای اداری و یا افتتاح پروژه‌های عمرانی شهرستان کهگیلویه می‌شوند تا جلسات داخلی که با حضور صفی طولانی از مدیران اجرایی شهرستان به مدت چندین ساعت برگزار می‌شود همه و همه نشان از وعده‌ حل مشکلات در بخش‌های مختلف عمرانی، زیر ساختی، اجتماعی وزیست محیطی و و طرح‌های بلاتکلیف و راکد دارد.

کهگیلویۀ بزرگ با جمعیت بیش از ۲۳۰ هزار نفر و نرخ بیکاری بیش از ۱۴ درصد در کهگیلویه و بویراحمد؛ از بالاترین نرخ بیکاری رنج می‌برد، این در حالی است که بیش از ۸۰ درصد مردم کهگیلویه از طریق کشاورزی و دامداری امرار معاش می‌کنند، اما در سال های گذشته کشاورزی و دامداری به رکود رفته به گونه‌ای که حتی در برخی مناطق کشت محصولات پرآب ممنوع شد و به همین دلیل بیکاری و مهاجرت در این شهرستان به وقوع پیوست.

در سال‌های اخیر یکی از طرح‌هایی که همواره یک پای ثابت وعده های انتخاباتی کاندیداهای مجلس شورای اسلامی، شورای‌های اداری استان، شهرستان و مورد توجه مقامات کشوری قرار گرفته پتروشیمی دهدشت است.

در سال ۱۳۸۶ احداث پتروشیمی دهدشت به عنوان یکی از مطالبات مردم و مسئولان شهرستان کهگیلویه مطرح شد، اما این پروژه، بعد از اقدامات اولیه و مراسم کلنگ‌زنی در صحرای کلاچوی دهدشت در شهریور ۱۳۸۶ و در حالی که قرار بود در مدت هزار روز به بهره‌برداری برسد، متوقف شد.

حال بعد از گذشت ۱۳ سال به جز چند سوله خالی و ساختمان های نیمه ساخته پیشرفت چندانی ندارد. مسئولان وقت استان در سال ۱۳۸۶ اعلام کردند مجتمع بزرگ پتروشیمی دهدشت حدود ۲۵۰ شغل مستقیم و افزون بر هزاران شغل غیرمستقیم ایجاد می‌کند و تاثیر شگرفی در پویایی اقتصادی استان و منطقه خواهد داشت. اما این روز‌ها برخی کارشناسان نداشتن توجیه اقتصادی را عامل رکود آن اعلام می‌کنند و به همین دلیل مردم کهگیلویه از نمایندگان خود که با وعده گره‌گشایی از پروژه‌های راکد و نیمه‌تمام استان به مجلس راه یافته‌اند، انتظار دارند در این مورد شفاف‌سازی و پتروشیمی را از این وضعیت نجات دهند.

تکمیل و راه‌اندازی این پروژه از زمان آغاز آن همیشه در هاله‌ای از ابهام قرار داشت و به همین دلیل در مرکز توجه افکار عمومی بود، اما رفته‌رفته این طرح بدون افتتاح در حال پیوستن به تاریخ است.

سال ۱۳۸۶ که کلنگ زنی پتروشیمی دهدشت ناقوس روز‌های خوش را برای جوانان این دیار به صدا درآورد، شاید کمتر کسی احساس می‌کرد این طرح به این سرنوشت دچار شود.

در راستای احداث صنایع تولید مواد پتروشیمی در مناطق کمتر توسعه یافته و محروم جنوب ایران، هیات دولت در تاریخ چهارم شهریور ۱۳۸۴ پایه گذاری چهار واحد جدید در مناطق جنوبی کشور را تصویب کرد که با پیوستن پتروشیمی گچساران به این چهار طرح پتروشیمی‌های خط دنا شکل گرفت.

خط دنا از یک واحد الفین گچساران و چهار واحد تولید پلی اتیلن (HDPE) بنام‌های شرکت صنایع پتروشیمی دهدشت، ممسنی، کازرون و بروجن تشکیل شده است. پتروشیمی دهدشت در آبان سال ۱۳۸۵ جواز تاسیس گرفت و در ۲۱ فروردین ۱۳۸۶ با حضور محمد رضا باهنر نایب رئیس وقت مجلس شورای اسلامی، غلامحسین نجابت معاون وزیر نفت آن زمان در امور پتروشیمی و جمعی از مسئولان و مقامات اجرایی کهگیلویه و بویراحمد کلنگ زنی شد.

۲۰ روز از سال ۱۳۸۶ گذشته بود که در صحرای کلاچوی دهدشت مرکز شهرستان کهگیلویه با حضور مقامات وقت کلنگی به زمین زده شد و تابلویی در آن قرار گرفت که روی آن نوشته شده بود؛ محل احداث مجتمع پتروشیمی دهدشت و قرار بود یک هزار روزه به بهره برداری برسد و از ۲۱ فروردین ۱۳۸۶ تا کنون تلاش‌های کم و بیش، خبر‌های وقت و بی وقت و کنایه‌های گاه و بیگاه درباره ساخت این پروژه بزرگ منتشر می‌شود و هنوز ادامه دارد.

خبر‌هایی خوش، اما بی‌نتیجه در مهر ۱۳۹۴ مدیرعامل صنایع پتروشیمی کشور، مدیران پتروشیمی دهدشت، استاندار و نمایندگان استان کهگیلویه و بویراحمد در مجلس طی جلسه‌ای قول تسریع در ساخت پتروشیمی را دادند.

همچنین در شهریور ۱۳۹۵ نیز اعلام شد که ۱۰۰ میلیون یورو برای توسعه پتروشیمی دهدشت اختصاص داده شده است. علاوه بر این، بیژن زنگنه وزیر نفت نیز در بهمن ۱۳۹۶ در دیدار با نماینده، ولی فقیه در کهگیلویه و بویراحمد از اختصاص یک میلیارد دلار برای ساخت پتروشیمی دهدشت خبرداد و اعلام کرد که به زودی خوراک آن تأمین می‌شود.

محمد شریعتمداری، وزیر وقت صنعت، معدن و تجارت با اشاره به مذاکرات انجام شده با مدیرعامل بانک سپه به عنوان بانک عامل، گفت: این بانک متعهد شده که اعتبار طرح پتروشیمی دهدشت را در بخش ریالی به صورت ۱۰۰ درصد تامین کند و منابع ارزی این طرح هم با هماهنگی نماینده مردم دهدشت در مجلس شورای اسلامی از محل صندوق توسعه ملی تامین خواهد شد.

پتروشیمی دهدشت پس از ۱۳ سال با پیشرفت کاری کمتر از پنج درصد در حال حاضر جز ۱۷ طرح غیرفعال اعلامی از سوی شرکت ملی صنایع پتروشیمی ایران قرار دارد.

طبق آخرین اطلاعات و صورت‌های مالی اسفند ۱۳۹۷ هزینه‌های انجام‌شده برای ساخت طرح پلی اتیلن سنگین شامل دانش فنی و عملیات اجرایی مبلغ ۵۷۷ میلیارد ریال بوده است.

حال باید منتظر بمانیم و ببینیم مسئولان استانی و کشوری برای بهبود وضعیت اشتغال و رونق اقتصاد این منطقه چه تصمیمی برای این طرح اتخاذ می‌کنند آیا این طرح همچنان مانوری برای نامزد‌های انتخاباتی در زمان انتخابات ریاست جمهوری و مجلس است یا اینکه مسئولان برای تغییر وضعیت فعلی آن چاره اندیشی می‌کنند.